அறுபத்து நான்கு கலைகளில் ஒன்றாக கருதப்படும் பரதக்கலை, பாரத நாட்டின் தெய்வீகக் கலையாக போற்றப்படுகின்றது. காரணம் ஆரம்ப கால மக்கள் அதிக துயரத்தில் ஆழ்ந்து கிடந்தனர். இந்நிலை மாறி எங்கும் இன்பம் உண்டாகும் வண்ணம், அனைவரும் புரிந்து கொள்ளுமாறு நான்கு வேதங்களில் இருந்து ஒரு பொழுதுபோக்கை உருவாக்குமாறு இந்திரன் பிரம்மாவை வேண்டினார். இதற்கமைய இருக்கு வேதத்தில் இருந்து நாட்டியத்தையும், யசூர் வேதத்திலிருந்து அபிநயத்தையும், சாம வேதத்திலிருந்து இசையையும், அதர்வ வேதத்திலிருந்து ரஸத்தினையும் தொகுத்து ஐந்தாம் வேதமாக நாட்டியக்கலையினை படைத்தார்.
பிரம்மா தான் படைத்த நாட்டியக்கலையை முதலில் பாரத முனிவருக்கு கற்பித்தார். இதனைப் பரதர் கந்தர்வர்கள், அப்சரஸ் பெண்களுக்கு கற்றுக் கொடுத்தார். பின்னர் கைலயங்கிரியில் சிவன் முன்னிலையில் இப்பெண்கள் நிருத்தம், நிருத்தியம், நாட்டியம் என்பவற்றை ஆடிக்காட்டினர். இதனைக் கண்டு மகிழ்ந்த சிவன் தான் இயற்றிய நர்த்தனத்தை நினைவு கூர்ந்து தண்டு முனிவரை அழைத்து அதனை பரதருக்கு கற்று கொடுக்கும்படி கூறினார். தண்டு முனிவரால் எடுத்துச் சொல்லப்பட்டமையால் இது 'தாண்டவம்' என பெயர் பெற்றது.
பார்வதி தேவி லாஸ்யம் என்னும் நடனத்தினை பாணனின் மகளும், அனுருத்திரனின் மனைவியுமாகிய உசைக்கு கற்றுக்கொடுத்தார். உசை இதனை துவாரகையிலுள்ள இடைச்சேரிப் பெண்களுக்குக் கற்பித்தார். பின் இவர்கள் மூலம் இக்கலை உலகெங்கும் பரவியது.
The origins of Indian Dance: The Natya Shastra
The Natya Shastra is the principal work of dramatic theory in the Sanskrit drama of classical India. It was written by the sage Bharata Muni. It is a set of precepts on the writing and performance of dance, music and theatre. While the Natyasastra primarily deals with stagecraft, it has come to influence music, dance, and literature as well. Thus, an argument can be made that the Natyasastra is the foundation of the fine arts in India.
The Natya Shastra was created at the beginning of Treta Yug by Brahma on the request of Indra and other devas. as an object of diversion (Kridaniyaka). As the lower castes (Shudras) were not entitled to listen to the four Vedas (Sama, Yajur, Rig and Atharva), Brahma created the Natya Shastra as the fifth Veda which was open to all, irrespective of caste and creed.
Prior to the creation of the Natya Veda, Brahma entered a yogic trance in which he recalled the four Vedas. He drew the recitative (Paathya) from the Rig, songs (Geeta) from the Sama, histrionic representation (Abhinaya) from the Yajur and sentiments (Rasa) from the Atharva.
These aspects are the four main constituents of the Natya Veda.
When the Natya Veda was ready, the Gods expressed their inability to practise it, and Brahma passed it to Bharata Muni and his one hundred sons who were asked to practise it.After the ordainment from lord Brahma, Bharatha approached to demigods Gandharvas and apsaras.Later they performed
Nritta,Nritya and natya in front of Lord shiva in Kaila yan Kiri. However, lord shiva enjoyed the performance and asked Thandu munivar to teach the narthana that was created by lord shiva in order to remember his creation.This named as"Thandavam" as it propagated bt munivar called thandu.
There is also another story of mythology,which says that goddess Parvathi taught a dance called lashyam to usha the daughter of Banasura a demon and the wife of Anurudhran,Usha later taught the same lashya to gobikas of the Dwaraka, later it was introduced to the mankind.
